by Wetenschappers houden een zonnevlek in de gaten die een X-klasse flare afvuurde terwijl hij “een identiteitscrisis had”, aldus SpaceWeather.com.
Aurora’s zijn mogelijk als een coronale massa-ejectie van geladen deeltjes tevoorschijn komt uit de “vermengde” zonnevlek AR3006, die dinsdag (10 mei) om 09:55 uur EDT (1355 GMT) zijn opflakkerende ontploffing in de richting van de aarde richtte.
De uitbarsting werd op camera vastgelegd door NASA’s Solar Dynamics Observatory en veroorzaakte een radio-emissiewaarschuwing door de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA), te midden van een gerapporteerde kortegolfradio-uitval in de Atlantische Oceaan.
Verwant: De toorn van de zon: de ergste zonnestormen in de geschiedenis
De polariteit van AR3006 is het omgekeerde van wat wetenschappers verwachten, wat de zonnevlek “interessant en gevaarlijk” maakt, aldus SpaceWeather.com. (De polariteit van de zonnevlek wordt bepaald door de huidige zonnecyclus.) “Als AR3006 vandaag opflakkert, zal het geo-effectief zijn. De zonnevlek is direct naar de aarde gericht”, voegde de website eraan toe.
Volgens NOAA’s Space Weather Prediction Center, dat zonnevlammen en andere uitbarstingen volgt, kan een coronale massa-ejectie (CME) de huidige zonnevlam volgen. CME’s zijn enorme uitbarstingen van zonnemateriaal die door de zon worden uitgestoten, en wetenschappers kunnen voorspellen of iemand een uitbarsting zal volgen op basis van de radiosignatuur. Vanaf ongeveer 12.00 uur EDT (1700 GMT) zei het bureau dat een CME “mogelijk is”, in afwachting van verdere observaties.
Over het algemeen kunnen aurora’s optreden als een CME toevallig de magnetische veldlijnen van onze planeet kruist. Meestal is het resultaat een onschuldige luchtshow terwijl atmosferische gasmoleculen gloeien.
De flare van vandaag werd geclassificeerd als een X1.5-klasse gebeurtenis, waardoor het aan de zwakke kant van de sterkste categorie van flare is. De zon heeft de afgelopen maand verschillende explosies van ongeveer dezelfde sterkte afgevuurd, samen met een aantal middelgrote fakkels. De piekactiviteit van de zon zal naar verwachting plaatsvinden in 2025, maar er zijn momenteel talloze zonnevlekken op het oppervlak.
Meer zelden kunnen CME’s problemen veroorzaken in effectieve infrastructuur zoals hoogspanningslijnen en satellieten. Daarom houden wetenschappers het ruimteweer zo nauwlettend in de gaten door middel van talloze missies die naar onze zon staren.
Zowel NASA als NOAA houden de zon de hele tijd in de gaten; daarnaast voert NASA de Parker Solar Probe-missie uit, die periodiek heel dicht bij onze zon vliegt om te begrijpen hoe de oververhitte buitenatmosfeer zonnevlammen en andere verschijnselen beïnvloedt.
Volg Elizabeth Howell op Twitter @howellspace. Volg ons op Twitter @Spacedotcom of op Facebook.
